donderdag 23 oktober 2008

Happy Newyear!

Jaja, het is weer tijd voor een feestje in het (niet altijd even) mooie India. Aanstaande maandag 27 oktober is het Diwali, festival of lights, wat betekent dat op elke hoek van de straat vuurwerk te koop is. Diwali wordt hier uitbundiger gevierd dan Oud&Nieuw, dus daarom vonden we het een goed idee om deze dag het vuurwerk voor de kinderen te sponsoren. Elk jaar is er een sponsor die dit doet, maar aangezien er nog niemand dit aangeboden had, werd ons gevraagd om dit te doen. Gister hebben we voor 200 kinderen leuke pakketjes met vuurwerk gehaald, voor een totaalbedrag van zo'n 140 euries. Toen we 's avonds met drie grote dozen vuurwerk thuis kwam waren ze door het dolle heen en ons nu al enorm dankbaar voor de sponsoring. We willen dus weer in het bijzonder alle sponsors in Nederland bedanken, die dit mede mogelijk gemaakt hebben. We kijken erg uit naar 't feest, ondanks dat we wel een beetje ons hart vast houden voor al die kinderen met al dat vuurwerk. Maargoed, ze hebben er ervaring mee, dus we hebben er maar vertrouwen in.

Naast dit grote feest, hebben we er al weer een ander feestje opzitten, waar we ook een sponsoring gedaan hebben, namelijk: Lotte's verjaardag! 14 oktober is zij 19 lentes jong geworden en dit werd uitgebreid gevierd. We wilden het vooral een leuke dag maken voor de jongens, want Lotte zelf geeft er vrij weinig om. We hadden in eerst instantie het idee om voor alle kinderen (incl. royapuram en de meiden) een cadeautje te kopen, maar Father Andrew kwam met het idee om een heerlijke maaltijd voor de kinderen te sponsoren. Ook wij vonden dit wel een goed idee, en dus stond er kip, lekkere rijst, frisdrank, zoetigheid en anders lekkers op het menu. Ook hiervoor weer veel dank van de kinderen en van ons. Ze hebben erg van de hele avond genoten en de blaren op hun blote voetjes gedanst op het nummer 'Nakka Mukka', wat hier een enorme hit is. (We zijn tevens ook naar de film geweest, waar dit nummer uit komt, met alle jongens. Tamilfilms zijn nogal bizar. Het zijn vooral preutse liefdesfilms, maar tegelijkertijd met veel lugubere en bloeddorstige scenes. Voor ons vooral hilarisch en verbazingwekkend, voor hen een echte A-film/starmovie. Dit werd gesponsord door de nieuwe NLse vrijwilliger: Sjoerd).

Namens Lotte heel erg bedankt voor alle verjaardags- kaartjes, smsjes, mailtjes en telefoontjes. Altijd leuk om wat van 't thuisfront te horen! Ook de behangrol was errrrug leuk!

Verder hebben we afgelopen week een vergadering met Father Andrew en Brother Martin gehad en hebben we vaste taken op het project gekregen waar we heel erg blij mee zijn. Hierdoor hebben we wat meer structuur gekregen in onze dagen en dit voelt voor ons een stuk fijner, want we vervelen ons nu geen seconde meer! Elke dag brengen we de kinderen van 1 van de 4 scholen weg. Daarna wassen we met z'n tweetjes, 8 lieve, kleine, ondeugende jochies en hebben we voor hen tandenborstels aangeschaft, waardoor we nu tandenpoets-les geven in de ochtend. Vervolgens is het tussen 11.00 en 15.00 een beetje kijken wat we doen. Laatste dagen hebben we veel te doen, want de kinderen hebben Moesson-vrij en zijn daardoor allemaal gezellig thuis. (De wegen zijn rivieren geworden, door de regen van afgelopen dagen). Normaal gesproken halen we om 15.00 de kinderen van Goverment School van school en hebben ze daarna tot 16.00 vrij om te doen wat ze willen en spelen we met ze. 16.00u snack-time, om 16.30 hebben we ons eigen clubje van 25 jonge jongens om mee te sporten. Even controleren of ze allemaal een korte broek aan hebben en er allemaal zijn en vervolgens in de gaten houden of ze zich aan de regels houden. Van 18.00 tot 19.30 is het studytime. Ook hier hebben we ons eigen groep jongens toegewezen gekregen (Ook ongeveer 25), die wij Engels ABC en woordjes leren. Het zijn de jongens uit groep 1 of de jongens die nog niet zo lang op Anbu Illam zijn en dus nog niet naar school gaan. Het is echt basis, omdat ze vrijwel nog niets van Engels weten.
Om 19.30 gaan we met de 8 allerkleinste eten en letten we op of zij hun handen en gezicht wassen voor het eten en netjes en voldoende eten.
Om 20.00 eet de rest van de jongens en daarna is het bidden en naar bed brengen.
Naast onze werkzaamheden bij MKB Nagar gaan we nu ook elke woensdag naar Royapuram (short stay home), om ook daar de jongens te vermaken.

Vergeet tenslotte niet dat we elke zondag om 06.00 op staan om de kleinste jongens kerk-klaar te maken en vervolgens alle jongens te vergezellen in de onverstaanbare Tamil-missen van ST. Joseph Church (25 minuutjes lopen van ons huis).

Nou, that was that for now. We gaan even ergens een broodje scoren, wat brieven posten en dan met de riksja terug naar huis!

Groetjes van ons!

donderdag 2 oktober 2008

'Swimmingpool going?!'

Zo, de eerste centen zijn besteed en jawel, aan een bezoekje aan het zwembad! Dinsdag zijn we met al onze jongens naar het zwembad geweest, woensdag met alle meiden van Girls home en vrijdag gaan we met de jongens van Royapuram (Short stay home). Samen met Gowrappam (onze riksja- driver) waren we naar een winkeltje geweest om voor ongeveer 210 kinderen + begeleiding Indiase snacks, cookies en frisdrank te kopen voor het zwembad. Alle kinderen mochten een uurtje zwemmen en daarna gingen we naar Pope John’s Garden om te drinken en te eten. Ze waren allemaal heel erg enthousiast, want zodra het in de planning stond konden ze er niet meer over ophouden. Het was geweldig om ze zo te zien genieten, van zoiets kleins. Voor ons is een bezoek aan het zwembad leuk, maar voor de kinderen hier is het iets bijzonders en ze genieten volop. Voor een kleine 200 euries hebben we de kinderen voorzien van een gezellige middag, incl. snacks en de entrĂ©e van het zwembad. De geldprijzen zijn hier echt ongelooflijk. Met weinig geld kan je hier ontzettend veel en van vrijwel alles willen de jongens weten wat het gekost heeft. Zelfs van de batterij van onze camera’s. Op zo een moment is het beter om te liegen, omdat zij zoiets niet kunnen bevatten. We proberen hen duidelijk te maken dat het niet uitmaakt wat iets kost, maar toch blijven ze er om vragen.

De cultuurschok hakt er toch wel steeds meer in. Het leven hier komt in vrijwel geen opzicht overeen met het leven in Nederland. Het voelt dan wel niet echt als een schok, maar we beseffen dondersgoed dat we in een andere wereld zijn beland. Dit voelen we waarschijnlijk pas echt als we weer terug zijn in Nederland, maar nu verbazen we ons alleen nog maar heel veel over alles hier, maar daarbij krijgt alles een plaatsje en wennen we ook snel aan de nieuwe dingen.
Dingen waar aan we moeten wennen zijn de armoede, het gebedel, de koude douche, de slechte hygiene, het eten met de rechterhand, het zitten op de grond, de hitte, de vervuiling, het gekriebel in ons haar, het tijdelijk niet hebben van water of elekticiteit, de indiase wc’s, het missen van onze energie door het eenzijdig voedsel (Rijst, chapatti, curry), het gejeuk van de muggenbeten, het gekriebel van de vliegen,de taalbarriere, de Indiase mentaliteit, het ziek zijn, de heilige koeien, de drukte op de weg, de werkwijze van het personeel hier, het inademen van vervuilde lucht, het rennen naar de wc etc. etc.
Gister is een nieuwe vrijwilliger uit Nederland hier aangekomen, Sjoerd, dus we hebben nog een Hollandse compagnon erbij gekregen. Drukke boel hier nu wel met vrijwilligers, maar op zich best goed te doen. Wij zijn hier natuurlijk in eerste instantie voor school, dus wij kunnen niet zomaar drie keer per week op pad gaan om leuke dingen te doen met de rest, maar het is zeker gezellig om wat niet – Indiase mensen om ons heen te hebben.

Verder maken we het nog steeds goed. We zijn allebei al een paar keer goed ziek geweest, maar meestal duurde dat gelukkig maar een dagje. Lotte heeft een kleine infectie gehad aan haar voeten en Yara’s voeten zitten onder de muggenbeten die niet weg lijken te gaan. De eerste bezoekjes aan het ziekenhuis hebben we dus al meegemaakt en na 1 blik op Lotte’s voeten werd er meteen Anti-B voorgeschreven. Ach, het helpt wel, dus dan accepteren we dat maar gewoon.
We moeten toegeven dat we nog niet 1 dag ons lichamelijk echt topfit gevoeld hebben hier. We merken heel erg dat we door het eenzijdige voedsel een hoop energie missen en voelen ons daardoor snel moe.
Maaaar dan zijn natuurlijk altijd de jongens er weer om onze aandacht op iets anders te vestigen!

Ohja! Misschien wel even interessant om te weten wat we nou zoal doen op een normale dag?
- 07.30 --> Opstaan en eten met de kinderen.
- 08.00 --> De kinderen naar school brengen
(Of we staan om 08.30 op en brengen ze om 09.00 naar school)
- Kleine jongens wassen en aankleden
- Activiteiten voor de kleine jongens en/of meisjes
bijv: Knutselen, sporten, tekenen, stoeien, spelen, tv- kijken, helpen engelse les.
- 16.30 - 18.00 --> Sporten (Voetbal, Volleybal, Trefbal, Worstelen e.d.)
- 18.00 - 20.00 -->Studytime, bv. Engelse les, klasje van 35 jongens stil en rustig houden.
- 20.00 --> Samen bidden en eten
- 21.00 --> Buiten rozenkrans bidden en evaluatie van de dag.
- 22.00 --> Jongens naar bed brengen en een goede nacht wensen.

Dit was het weer even voor vandaag. We hebben tegenwoordig internet hier, dus hopen wat vaker een berichtje te plaatsen.
Heel erg bedankt voor alle mailtjes, brieven, kaartjes en smsjes! We vinden het ontzettend leuk om wat van thuis te horen, dus blijf vooral sturen! Bellen kan natuurlijk ook (Lotte’s mama heeft een nummer dat het maar 5 cent per minuut kost, dus als je zin hebt in een gesprek, dan moet je haar ff contacten) Groetjes aan iedereen thuis en in het speciaal aan woning 30!

Liefs en een dikke kus,

Yara & Lotte