maandag 24 november 2008

Update!


We zijn alweer over de helft van ons verblijf in India en dat hebben we goed gevierd ook! Van 14 tot 21 november zijn we een heerlijk weekje weggeweest naar het mooie Palolem Beach in Goa! De treinreis duurde 23,5 uur en wij veronderstelden dat we dan aangekomen waren op plaats van bestemming. Dit bleek een miscalculatie. We hadden de verkeerde trein opgezocht op internet, dus we waren nu in Noord- Goa i.p.v. Zuid- Goa. Dit betekende dat we nog 1,5 uur met de taxi moesten om op plaats van bestemming te komen. Het duurde dan wel meer dan 24 uur voordat we er waren, maar dan heb je ook wat. Mooie stranden, overal palmbomen, bergen, rotsen in de mooie zee en vooral: heel veel rust en lekker eten! Dat lekkere eten deden we vooral in ons eigen hotelletje, wat ook niet verkeerd was. Heerlijke versgevangen vis (Lotte had er 1 van zo’n 30 cm), versgeperste sinasappelsapjes, gepofte aardappels, verse groenten, salades etc. etc. (Dat is wel wat anders dan drie keer op een dag rijst). In onze kamer hadden we een tv met Amerikaanse zenders, wat betekende dat we elke avond, met een pot groene thee op bed, een goede film lagen te kijken.
We verbleven vijf dagen in Goa, waarvan we, naast het film kijken, het grootste deel op het strand en in de zee hebben doorgebracht. Palolem Beach is een toeristisch kustplaatsje, dus de lange broeken en de t-shirts konden ingeruild worden voor jurkjes en bikini’s. Zo konden we lekker van de zon genieten in plaats van ons kapot te zweten in de warme kleding.
Uiteraard misten we de jongens wel, en zij ons waarschijnlijk ook, want we kregen een warm onthaal van alle jongens, die erg blij waren om ons weer te zien!


Hierbij Anbu Illam gaat alles z’n gangetje. We hebben het goed druk, maar we zien dit absoluut niet als negatiefs, want we voelen ons een stuk gelukkiger en nuttiger, nu we een hoop taken op ons genomen hebben. Naast onze dagelijkse taken, hebben we ook weer wat leuke dingen met het sponsorgeld gedaan. Dit zijn maar kleine bedragen, want we vinden het belangrijk om investeringen in de toekomst te doen en daar zijn we nog druk over aan het brainstromen met de Fathers en andere vrijwilligers. Er zijn in ieder geval genoeg goede opties waar we geld in zouden kunnen investeren, wij zijn alleen nu op zoek naar de beste.
De jongens van Royapuram (short stay home) hebben we 12 november een heel dagje mee uit genomen naar Vandalur Zoo. Het was een kleine twee uur rijden met 50 personen in een busje voor 20 personen, wat wel erg knus en gezellig was. De jongens vonden de dierentuin helemaal geweldig en vlogen van de ene plek naar de andere plek om de dieren te bekijken. Vooral de krokodillen en de slangen kregen hun volledige aandacht. Het was geweldig om te zien! Wij werden ook helemaal in hun enthousiasme meegenomen en voor ons was het dus ook een topdag in een erg mooi en groot park. Daarbij was dit hele uitje, inclusief drinken, lekkere dingen, entree en busrit, erg goedkoop. De jongens van Royapuram komen net van de straat of wonen er nog maar kort, en een aantal daarvan voelen zich nog erg aangetrokken tot het leven van de straat. We vinden het daarom belangrijk, dat wij ook deze jongens de aandacht geven die ze nodig hebben en verdienen, zodat ze hun verblijf binnen Anbu Illam ook leuk en gezellig kunnen gaan vinden.

Gister, 24 november, was Yara jarig! We vonden dat dit vooral voor de jongens een groot feest moest worden en we kunnen zeggen dat dit erg goed gelukt is!
‘s Ochtends werd Yara door 20 lieve jongens en Lotte wakker gezongen en kreeg ze een taart en lekker ontbijtje. De taart deelden we met de jongens en daarna hebben we met de jongens ontbeten en ze allemaal een eigen pakje koekjes gegeven om mee naar school te nemen. Na de vaste taken waren we naar het ziekenhuis geweest, waar vier van onze jongens liggen, om te kijken hoe het met ze ging en ook hun een beetje te verwennen met lekkere dingen.
Toen we thuis kwamen hebben we de jongens op lekkere chocolaatjes getrakteerd en daarna waren we de keuken ingevolgen om voor 100 mensen, op de ouderwetse manier popcorn te bakken. Na een hele zooi verbrande mais, hadden we aardig onder de knie en alle jongens en de staff complimenteerden ons voor de heerlijke popcorn en onze Cookingmaster noemde ons zelfs Big cooking masters. We hadden er natuurlijk wel een vleugje Masala ingedaan, om het wel bij het Indiase te houden, maar ook wij vonden het heerlijk. We gaven hen ook een frisdrankie (Dat heet hier Cool-drink), waar ze beiden van smulden tijdens het kijken naar Lord of the Rings.
Het was een geslaagde dag, een verjaardag om nooit meer te vergeten!
Vooral voor de jongens was het 1 groot feest met veel lekkere dingen, geweldige film en gezelligheid! Ons kleinste kind, Santhosh, liep om 11 uur nog te stuiteren door het huis van alle suikers die hij naar binnen had gewerkt.



Wist je dat..
- .. Twee van onze jongens Malaria hebben? We zijn hier wel van geschrokken aangezien ons in Nederland door alle instanties verteld werd dat er in Chennai geen Malaria meer voorkomt. En verder slikken we geen medicijnen tegen Malaria, maar gebruiken we onze deet & klamboe elke dag, dus hopen we dat we geen rare dingen meer oplopen, want met dat ziek zijn, zijn we wel een beetje klaar.
- .. Lotte’s voet vandaag een eerste kennismaking gehad heeft met een versgelegde, gele, mensendrol. (Je kan het maar beter weer gehad hebben).
- .. Er 10 jongens van Royapuram naar ons in Anbu Illam zijn gekomen? Erg gezellig want het zijn stuk voor stuk allemaal schatjes! Dit betekent dat we het ‘s ochtends met wassen 2x zo druk hebben, aangezien er veel kleintjes tussen zitten. Wat ook wel weer erg leuk is!
- .. Het nog maar 66 dagen duurt, voordat we naar huis komen? De jongens zouden het liever anders zien en vertellen ons dagelijks dat we maar beter hier kunnen blijven. De tijd vliegt, we genieten van elk moment!
- .. We 5 december naar Kodaikanal gaan voor de bruiloft van Father Andrews broer. Kodaikanal is hier zo een 8 uur vandaan en ligt in de bergen. Het is er tussen de 15 en 20 graden op ‘t moment, dus dat betekent dat de vestjes en sjalen uit de koffer kunnen en mee naar Kodaikanal.
- .. We op de heenweg in de trein naar Goa samen in 1, smal, bedje moesten liggen. We stonden op de wachtlijst voor 2 bedden, maar er bleek maar 1 bed bevestigd te zijn. Dit viel even tegen, maar overal is een mouw aan te passen. Onze vakantie was begonnen, dus we lieten ons hierdoor niet uit het veld slaan. Gezelligheid kent geen tijd. Beter 1 vogel in de hand, dan 10 in de lucht. Lang leve de lol!
- .. We in Goa veel mooie kleding voor weinig gekocht hebben, waarvan we dachten dat de kwaliteit redelijk was? Al gauw bleek Yara uit haar, net nieuwe, broek gescheurd te zijn, doordat een van de jongens bij haar op schoot ging zitten. Het gaat hier om een losse, wijde, alibaba-broek, hij was dus niet klein of te strak. Gekkigheid..
- .. We bij Vandalur Zoo naar de goorste, Indiase- hurkwc, ever geweest zijn?

Zo, dit is wel weer even genoeg informatie voor vandaag. Het is hier nu 12.45 en wij gaan lekker eten. We hebben het nog heel goed naar ons zin! Jullie horen gauw weer van ons en vergeet niet om de foto’s op de flickr- site te kijken.

Adioooooooos!

1 opmerking:

Anoniem zei

Super leuk om weer eens een update te lezen ;-)
Natuurlijk hebben we ook wel andere bronnen om aan de info te komen, maar zo vanuit jullie mond is toch een stuk levendiger.
Zet hem op meiden die laatste 2 maanden. (jullie zullen het nog gaan missen)

En Yara, jij natuurlijk nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Nu wel al 2 dagen te laat, (ik had je maandag nog ge-sms-ed, maar volgens mij heeft die India nooit bereikt!

Nou veel lieve groetjes, vanuit dit koude kikkerlandje...

XXX, Inge (en de rest ;-))